Pilea peperomioides

Stanowisko

Dostęp do światła do bardzo ważna kwestia, którą należy rozważyć zanim wybierzemy nowego zielonego przyjaciela. Roślinę dobieramy do miejsca, tak aby zapewnić jej warunki zbliżone do naturalnych. Dlatego najlepiej najpierw zorientować się z jakim nasłonecznieniem mamy do czynienia w przestrzeni, w której zamieszka. Nasze kryteria podpowiedzą, gdzie powinna się znajdować, ale każda roślina jest inna, jeśli widzimy, że coś jest nie tak, starajmy się odczytywać znaki, przestawiać i próbować znaleźć miejsce idealne.

Bardzo jasne – tu najlepiej będą czuły się rośliny kochające słońce, czyli te należące do rodziny sukulentów (w tym kaktusy), które w naturze spotkać możemy najczęściej na pustyniach, półpustyniach oraz w suchych lasach sawannowych. Jeśli nasze okna znajdują się po stronie południowej lub południowo-zachodniej – w ich pobliżu umieśćmy amatorów opalania.
Rozproszone – to miejsca oddalone od bezpośrednich promieni słonecznych, które mogłyby wyrządzić szkody delikatnym liściom. Rośliny z takim oznaczeniem postawmy z dala od okien strony południowej lub w pobliżu tych, po stronie zachodniej czy wschodniej. W zależności od gatunku możemy eksperymentować przy dobieraniu idealnego miejsca. Jeśli, któraś z roślin potrzebuje więcej światła – będzie wyciągać się w jego stronę, a w przypadku takiej z barwnymi liśćmi (np. aglaonema) zacznie tracić kolory.
Półcieniste – są to przestrzenie oddalone od światła (w głębi pokoju) lub w pobliżu okien od strony północnej, czyli miejsca idealne dla roślin w naturze rosnących w cieniu drzew (np. calathei). Przy tej grupie roślin warto pamiętać o okresie zimowym, kiedy dostęp do światła jest znacznie ograniczony, wtedy dobrze przestawić roślinę bliżej okna.

Podlewanie

Podlewanie to kluczowy element pielęgnacji roślin. Warto kierować się tu zasadą – mniej, a częściej, aniżeli więcej, a rzadziej. A to ze względu na to, że jednym z najczęściej popełnianych błędów jest właśnie przelewanie rośliny, które prowadzi do gnicia korzeni i innych chorób. Zanim podejmiemy się nawodnienia zielonych przyjaciół sprawdźmy czy tego potrzebują, najlepiej wkładając do podłoża palec – jeśli jest ono suche i sypkie, wtedy możemy dać im się napić. Pamiętajmy, żeby woda była przegotowana lub przefiltrowana i miała temperaturę pokojową. W zależności od wielkości doniczki i rośliny, która w niej mieszka wlewamy odpowiednią, umiarkowaną ilość wody, po czym nadmiar, który spłynie do podstawki lub osłonki – wylewamy. Częstotliwość podlewania zależy głównie do warunków, które panują w pomieszczeniu oraz pory roku (w okresie zimowym nawadniamy rzadziej), dlatego prócz stosowania się do naszej instrukcji, sami musimy zaobserwować i ocenić czy to już odpowiedni czas na podlanie.

Około 2 x w miesiącu – częstotliwość podlewania, którą stosujemy głównie u sukulentów (w tym kaktusów). Są to rośliny, które magazynują wodę w liściach, łodygach, czy korzeniach i bardzo oszczędnie ją sobie dawkują, dzięki temu charakteryzują się silną odpornością na susze. Ich zapotrzebowanie na nawadnianie jest bardzo niskie, więc podlewamy je bardzo małą ilością wody.
Około raz w tygodniu – tę częstotliwość stosujemy przy roślinach o mięsistych liściach (np. peperomiach, hoyach czy ceropegii), które magazynują w nich wodę. Przez nadmierne podlewanie ich liście i łodygi gniją, przez co rośliny można już nie odratować.
Około 2 x w tygodniu – tak podlewamy rośliny, które w naturze żyją w miejscach wilgotnych, a ze względu na kształt i wielkość ich liści, woda paruje wokół nich szybciej. Staramy się nie przesuszać zupełnie podłoża.
Stała wilgotność podłoża – o tych roślinach nie możemy zapomnieć, ich podłoże należy utrzymywać stale wilgotne, ale nie mokre. Należą do nich głównie paprocie, które przy braku odpowiedniego nawadniania szybko usychają.

Zraszanie

Zraszanie to zabieg pielęgnacyjny, dzięki któremu oczyszczamy liście z kurzu, a także podwyższamy wilgotność powietrza wokół rośliny. Pamiętajmy, aby zraszać wyłącznie delikatną mgiełką, pryskając na liście z daleka, tak aby woda szybko wyparowała. Duże i ciężkie krople mogą powodować plamy i choroby liści. W pomieszczeniu powinna panować odpowiednia cyrkulacja powietrza, jeśli jest w nim ciepło i sucho – lepiej zaopatrzyć się w nawilżacz powietrza. Woda musi być przegotowana/przefiltrowana i w temperaturze pokojowej. Najlepiej robić to wieczorem, kiedy nie ma już promieni słonecznych, mogących przypalić wilgotne liście.

Zraszamy rośliny, które w naturze występują w miejscach tropikalnych, o wysokiej wilgotności powietrza i częstotliwości opadów. Tym samym sprawiamy, że choć odrobinę czują się jak w pierwotnym środowisku.
Nie zraszamy roślin, które są pokryte „włoskami”, kaktusów i innych sukulentów. W ich przypadku taki zabieg może spowodować szkody.

Pielęgnacja

Przy dbaniu o rośliny dobrze co jakiś czas zrobić im małe spa. Jeśli chcemy, żeby rosły zdrowe, wolne od szkodników i pełne energii powinniśmy przecierać ich liście wilgotną ściereczką. Pozbywamy się w ten sposób kurzu, który osadza się na liściach i łodygach. Prewencyjnie (przeciwko szkodnikom), a także w celu nabłyszczenia liści możemy zastosować olej neem. Przygotowujemy mieszankę z litra letniej wody, 5 ml olejku i odrobiny płynu do mycia naczyń, taką miksturą przecieramy lub zraszamy rośliny co 2 tygodnie. Dobrze jest także co jakiś czas wstawić zielonych przyjaciół pod prysznic i dokładnie wypłukać im liście. Pamiętajmy, żeby zabezpieczyć wtedy podłoże (np. folią), tak aby woda nie dostawała się do doniczki. W okresie wiosny i lata możemy stosować nawóz, powinien być ekologiczny, wyłącznie z naturalnych składników.

Przesadzanie

Przesadzanie bywa kłopotliwym tematem, ale gwarantujemy – nie ma się czego bać. Robimy to zazwyczaj w marcu, czyli zaraz przed okresem wzrostu (wegetacji). Zapewniamy wtedy roślinom więcej miejsca na rozwój oraz nowe, bogatsze w składniki odżywcze, podłoże. W innych wypadkach przesadzamy, gdy korzenie wyrastają z otworów odpływowych, wzrost rośliny jest bardzo powolny albo zauważymy oznaki przelania (żółknące liście, pleśń na wierzchniej warstwie podłoża, gnijące łodygi). Aby odpowiednio przygotować się do tego zabiegu potrzebujemy:
– dedykowanego do rośliny podłoża,
– większej o rozmiar doniczki z odpływem
– keramzytu lub kamyków
– opcjonalnie folii, rękawiczek Zaczynamy od uważnego i delikatnego wyjęcia rośliny ze starej doniczki (w przypadku plastikowej, możemy ją rozciąć). Następnie oczyszczamy korzenie ze starego podłoża, starając się ich nie uszkodzić (rozplątujemy, a nie rozrywamy). W przypadku, gdy przelaliśmy roślinę, oczyszczamy ją z przegniłych korzeni. Jeśli chcemy możemy na tym etapie podzielić roślinę na mniejsze i cieszyć się większą liczbą zielonych lokatorów (wtedy będziemy potrzebować mniejszych doniczek). Do doniczki wsypujemy cienką warstwę keramzytu, taką która zakryje spód. Na keramzyt sypiemy warstwę nowego podłoża, mniej więcej 1/3 doniczki. Roślinę umieszczamy na środku i z każdej strony przysypujemy. Starajmy się nie ugniatać podłoża zbyt mocno, niech ma trochę oddechu. Wszystkie korzenie powinny być zakopane, a doniczka wypełniona tak, aby został nam 1-2 cm brzeg. Roślina nie powinna się bujać, ani wypadać, w przypadku giętkiego i bujnego okazu możemy dołączyć mu podporę. Podlewamy delikatnie zaraz po zakończeniu przesadzania, wtedy korzenie lepiej zadomowią się w nowym miejscu.

Rozmnażanie

Każdego z naszych zielonych domowników możemy w jakiś sposób podzielić, tak aby uzyskać ich więcej. To wspaniały sposób na zazielenienie przestrzeni lub obdarowanie najbliższych. Niech rośliny idą w świat! Rozmnażać możemy na wiele sposobów:

Rozmnażanie poprzez podział
Najprostszym sposobem jest podzielenie roślin podczas przesadzania. Delikatnie oddzielamy od siebie poszczególne fragmenty, rozplątujemy korzenie, po czym każdą sadzonkę wsadzamy do odrębnej doniczki. Podlewamy zgodnie z zapotrzebowaniem.
Ukorzenianie pędów
Najłatwiejsze zadanie mamy przy roślinach posiadających korzeń powietrzny, tniemy wierzchołek lub kawałek pędu zawierający taki właśnie korzeń, sadzonkę wkładamy do wody/wilgotnego perlitu/keramzytu lub mchu i czekamy. Należy pamiętać o pozbyciu się liści, tak aby część, którą zanurzamy w wodzie, była wyłącznie łodygą. Liście powinny wystawać ponad poziom wody. Sadzonkę umieszczamy w podłożu, kiedy korzenie będą dwukrotnie dłuższe, od rośliny. Przy półzdrewniałych łodygach (np. fikusów) najlepiej pobrać sadzonkę wierzchołkową. Odcinamy szczyt rośliny, zostawiamy na około godzinę, aż „rana” się zasklepi, a soki zachną, po czym wkładamy sadzonkę do wody (wymieniamy ją co kilka dni) lub podłoża. Ukorzenianie może potrwać kilka tygodniu, ale warto być cierpliwym, nic nie cieszy tak, jak samodzielnie wyhodowana roślinka.
Rozmnażanie z liści
Niektóre rośliny uzyskamy z sadzonek liściowych, wystarczy umieścić w wodzie listek z kawałkiem łodygi, ukorzeniony wsadzić do podłoża i czekać na nową roślinę (np. zamioculcas, sansevieria). U innych roślin liście możemy także rozmnożyć w podłożu (begonie). Nacinamy nerwy blaszki liściowej, po czym układamy je w pojemniczkach wypełnionych mieszanką, podlewamy obficie. Po kilku tygodniach z liści powinny wyrosnąć młode rośliny.

O nas

Legenda

stanowisko jasne

stanowisko rozproszone

stanowisko półcieniste

podlewanie

zraszać / nie zraszać

bezpieczne dla zwierząt

niebezpieczne dla zwierząt

szerokość doniczki

wysokość doniczki

wysokość rośliny

Opieka