Hoya ta po raz pierwszy została znaleziona na Filipinach przez Hugh Cuminga, któremu zawdzięcza swoją nazwę. Jest pnączem o niewielkich, owalnych, twardych liściach, które gęsto porastają pędy, dzięki czemu roślina wygląda na pełną i bujną. Dobrze prezentuje się w makramach, jednak trzeba mieć na uwadze, że jej pędy są dość sztywne – jeśli zdecydujemy się na określony sposób prowadzenia jej, ciężko będzie później odpowiednio ją uformować np. na pałąku. Prowadzona na podporach czy drabinkach powinna być formowana w miarę przyrostu młodych pędów. Hoya ta wyróżnia się drobnymi, żółtymi kwiatami w kształcie gwiazdek, z kontrastującymi, bordowymi środkami. Kwiaty zebrane są w przypominające baldachimy skupiska i mają zachwycający, świeży zapach, przywodzący na myśl owoce tropikalne. Aby cieszyć się tą rośliną latami musimy pamiętać o regularnym i umiarkowanym podlewaniu oraz dobrze zdrenowanym podłożu. Hoye nie lubią też zmiany miejsc, więc postarajmy się znaleźć dla nich stałe lokum – najlepiej w jasnym miejscu o rozproszonym świetle słonecznym. Intensywne światło sprawia, że na liściach tej hoi pojawiają się czerwonawe przebarwienia.